اگه وقت کنم تصميم دارم يه سري مطالبي که مي خونم رُ اينجا ترجمه کنم. البته ترجمه ي آزاد. شديداً چند روزه گرفتارم و تمومي هم نداره ظاهرا.. کلي کار انجام نشده هست، حالا خوبه بازم دانشگاه يک هفته اي تعطيله !
ولنتاين (روز عشق) ايراني:
جالب بدانيد كه اين روز در تقويم جديد ايراني دقيقا مصادف است با 29 بهمن، يعني تنها 3 روز پس از والنتاين خارجي! اين روز "سپندار مذگان" يا "اسفندار مذگان" نام داشته است. فلسفه بزرگداشتن اين روز به عنوان "روز عشق" به اين صورت بوده است كه در ايران باستان هر ماه را سي روز حساب مي كردند و علاوه بر اينكه ماه ها اسم داشتند، هريك از روزهاي ماه نيز يك نام داشتند. بعنوان مثال روز اول "روز اهورا مزدا"، روز دوم، روز بهمن ( سلامت، انديشه) كه نخستين صفت خداوند است، روز سوم ارديبهشت يعني "بهترين راستي و پاكي" كه باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهريور يعني "شاهي و فرمانروايي آرماني" كه خاص خداوند است و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است. سپندار مذ لقب ملي زمين است. يعني گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتني، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يك چشم مي نگرد و همه را چون مادري در دامان پر مهر خود امان مي دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق مي پنداشتند. در هر ماه، يك بار، نام روز و ماه يكي مي شده است كه در همان روز كه نامش با نام ماه مقارن مي شد، جشني ترتيب مي دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلا شانزدهمين روز هر ماه مهر نام داشت و كه در ماه مهر، "مهرگان" لقب مي گرفت. همين طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ يا اسفندار مذ نام داشت كه در ماه دوازدهم سال كه آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشني با همين عنوان مي گرفتند.
سپندار مذگان جشن زمين و گرامي داشت عشق است كه هر دو در كنار هم معنا پيدا مي كردند. در اين روز زنان به شوهران خود با محبت هديه مي دادند. مردان نيز زنان و دختران را بر تخت شاهي نشانده، به آنها هديه داده و از آنها اطاعت مي كردند. (منبع: ايميل فورواردي)
// فلش عاشقم من، عاشقي بي قرارم...
پ.ن. کپي رايت اصلي ش ظاهرا مال نويسنده ي وبلاگ آتشکده هست. مطلبي با عنوان «والنتاين يا اسپندار مذگان؟!» نوشته شده در تاريخ «سه شنبه بيستم بهمن ماه 1383»
سوي چشمانم را فرو کُش؛ مي توانم ببينمت!
گوش هايم را ببُر؛ مي توانم بشنومت،
و بي پا مي توانم به سويت بپويم،
و بي دهان نيز مي توانم بخوانمت..
بازوهايم را ببُر، تنگ در برت مي گيرم؛
با دلم، چنان که با دستانم،
قلبم را از تپيدن باز آر ، مغزم خواهد تپيد،
و اگر در مغزم آتش افکني
تو را در خونم با خود خواهم بُرد..
// راينر ماريا ريلکه
عادت دارم کتاب که ميگيرم دستم اول شناسنامه ش رُ بخونم. بعضي موقع ها از رو شناسنامه ي کتاب ميشه فهميد ارزش خوندن داره يا نه.. کتاب باريکي هست (50 صفحه) از بهشتي به اسم «نماز چيست». آموزش نمازه، جمله هايي که بايد گفته بشه با معني فارسي ش. همين. چاپ اولش با تيراژ هشتاد هزار جلد (!) سال 1347 بوده و همين طور هر سال تجديد چاپ شده! مجموع تيراژ، از چاپ اول تا بيست و سوم ش يک مليون و دويست و هشتاد هزار جلده !!! چاپ بيست و چهارمش مالِ سال 1370 هست با سي هزار جلد (!) و چاپ بعدي ش سال بعدش با ده هزار تيراژ.. دوباره چاپ بعدي سال بعدش با بيست هزار تيراژ و همين طور بگير بيا جلو..
شديداً واسه م غير قابل باوره، چه طور مي تونه يه کتاب اين همه تيراژ داشته باشه؟!! هر کتابي بخواد باشه، اين عدد فقط يه آمار نجوميه که تو ايران مثل افسانه مي مونه. واقعاً جالب بود.
ارداويراف: امتحانام تموم شده. نتيجه‌ي تموم شدنش يك كم احساس پارگي در ماهيچه پوبوركتاليس است. لطفا از من نپرسيد كه ماهيچه پوبوركتاليس دقيقا كجاي بدنه. اگه يه نموره ذوق و احساس داشته باشين خودتون ميفهمين كجاست...
// اسم علميه عضله ست !
اندورني: داريوش مهرجويي سازنده آثاري چون هامون، سارا، ليلي، پري، درخت‌گلابي و... در جواب يک خبرنگار خارجي که از او پرسيده بود چرا شما در آثارتان رابطه عاشقانه‌بين زن و شوهر را به تصوير نمي‌کشيد و يا حداقل صحنه بوسيدن رو نمايش نميدين و آيا اين به خاطر محدوديتي هست که حکومت ايران برشما تحميل کرده گفته بود: خير اين به خاطر سانسور و مميزي نيست بلکه به خاطر روحيه و فرهنگ ما ايرانيهاست که به طور مثال من هرگز نديدم که پدرم جلوي ما بچه‌ها مادرم رو ببوسه و هميشه اين ابراز علاقه‌ها در خلوت صورت ميگيره و شرم و حياء ذاتي ايرانيها دليل اين امره...
// اين واقعيه !!! من هم فکر کردم جوکه اما از يکي ديگه هم شنيدم ش و اصرار داشت واقعيه :-/
احسانيكس: باز هم از عجايب دنياي وبلاگ ها !! يه وبلاگ گروهي به نام رژيم گروهي که ميخوان تا عيد لاغر بشن. باز بگين وبلاگ بده!
// شما نمي خواين عضوشون بشين؟ يا از تجربه هاشون استفاده كنين؟