زماني هست که اگه هزار ساعت هم تايپ کني فايده نداره.. نه خدا در کلمه ست نه خاطره موندگاره.. روزهايي که فقط ميتوني فکر کني؛ به گذشته، به خودت.. و بفهمي که اين همه وقت، فقط بازنده بودي.. گفتنش سخته (البته نوشتن ش آسونه).
ماه مي خواد پنهون بشه، آخر ماه شده مگه؟